چند وقت مستند جالبی را در مورد شرکت مک دونالد می دیدم که عنوانش در ذهنم نیست، اما نکته مهم این مستند از نظر من استراتژی جذب مشتری مک دونالد بود. مدیران مک دونالد، وقتی هنوز به یک غول بزرگ مواد غذایی تبدیل نشده بودند تصمیم گرفتند که تبلیغاتی را در تلویزیون برای ساندویچ های مک دونالد انجام دادند.
نکته جالب در این تبلیغات این بود که مخاطب اکثر آنها کودکان بودند. مدیران مک دونالد اعتقاد داشتند که اگر بتوانند روی کودکان تاثیر بگذارند آن وقت می توانند همراه هر کودک خانواده او را نیز به فست فود های مک دونالد بیاورند!
این استراتژی مک دونالد را که با کتابداران و کتابخانه های عمومی قیاس می کنم میبینم متاسفانه ما تبلیغ که نمی کنیم هیچ، در بسیاری از موارد اگر کودکی هم علاقه مند باشد او را فراری می دهیم. البته در این بین افرادی هستند که بی ادعا و بی سروصدا دارند کار درست را انجام می دهند.
امشب که در اینستاگرام کتابخانه پست ها را پشت سر هم رد می کردم ناگهان چشمم به یکی از همکارانم در کتابخانه عمومی مریم قم افتاد. اما وقتی خوب دقت کردم دیدم این عکس در پست یکی از کاربران کتابخانه ما که از قضا کاربر کتابخانه مریم هم هست منتشر شده است. در این پست، کاربر از رفتار خوب خانم امید با پسر کوچکش و اخلاق خوبش تشکر کرده بود.
و چه تبلیغی بهتر از تبلیغی که کاربران برای ما انجام دهند…
من خیلی دوست دارم آن لحظه که پدر یا مادری میآید تا از خدمات خوبی تشکر کند، باری بر دوشش بیاندازم. ما هم احتیاج داریم خدماتمان را توسعه دهیم و یک تشکر خشک خالی کمکی نمیکند.
دقیقا ما به این کار نیاز داریم. البته برخی از مدیران کتابخانه ها این کار را می کنند. مثلا یادم هست در کتابخانه ای در قم مدیر میگفت که اکثر طراحی ها و کار های چوبی که در دکور کتابخانه هست کار پدر یکی از اعضای کتابخانه هست که رایگان این کار رو انجام داده. یا خود ما از خیلی از کاربرانمون در فعالیت ها و به خصوص در برنامه های آموزشی استفاده کردیم. این هنر یه کتابدار هست که مخاطبش رو بشناسه و از هنرش در کتابخانه استفاده کنه.