حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار تبدیل به بزرگترین چالش بشر در کره خاکی شده است. مساله ای که بر غذا، سلامتی و صلح در جهان تاثیر مستقیم دارد و روند کنونی، مسئولیت سنگین حفاظت از تنها زیستگاه انسان را در برابر نسل جوان و نسل های آینده بر شانه یکایک ما نهاده است.
نوشتهها
کارشناسان محیط زیست مدت هاست که آژیر خطر را در مورد وضعیت زیست محیطی جهان کشیده اند، هر چند با کمی تامل در وضعیت تالاب ها، دریاچه ها و آلودگی هوا نیز می توان به وخامت اوضاع پی برد. این در حالی است که بهبود این وضعیت تنها به تغییر باورها و رفتارهای ما نسبت به محیط زیست اطرافمان بستگی دارد.
یکی از مهم ترین عوامل آلودگی و تخریب محیط زیست، عدم آگاهی جامعه نسبت به مسائل زیست محیطی است. اهمیت آموزش محیط زیست سبب شده است تا در بسیاری از کنفرانس های ملی و بین المللی برگزار شده در سال های اخیر، مانند کنفرانس استوکهلم، بلگراد، تفلیس و ریو به آن پرداخته شود۱.
در تقویم محیطزیست مناسبتهای ملی و جهانی مختلفی جای گرفتهاند اما روز ملی کودک و محیطزیست را میتوان به نوعی مناسبتی مهم و متفاوت در بین آنها دانست. دلیل اهمیت این روز اهمیت محیطزیست برای کودکان است. درواقع دلیل همه هشدارهای زیستمحیطی مانند مصرف آب و انرژی که این روزها زیاد میبینیم و میشنویم، کودکان هستند؛ چراکه درست مصرف نکردن امروز ما ممکن است گریبان ما را نگیرد اما گریبان کودکان ما و نسلهای بعد از ما را خواهد گرفت. رد پای کودکان همچنین در تعریف توسعه پایدار یعنی «تأمین نیازهای زمان حال، بدون به خطر انداختن نسلهای آینده» نیز بهوضوح دیده میشود (2).