چند روز پیش داشتم جزوه های دوران کارشناسی را مرتب می کردم که چشمم به جزوه درس ویراستاری دکتر طالعی افتاد و لحظاتی غرق در فضای دلنشین کلاس های استاد شدم. اصلا نفهمیدم چطور شد اما وقتی به خودم آمدم یک ساعتی بود که داشتم جزوه را می خواندم و با خواندن هر جمله داستان ها و نکته های همراهش برایم مرور می شد. تصمیم گرفتم 5 نکته مهم جزوه را اینجا هم بنویسم به این امید که به کار کسی بیاید.
- هر عالم خوبی، معلم، نویسنده و سخنران خوبی نیست!
یاد گرفتن فرایندی فکری و عملی است اما انتقال دادن یا یاد دادن فرایندی است که می تواند از راه سخنرانی، تدریس و نگارش به صورت شفاهی و کتبی انجام شود. بنابراین یاددادن نیازمند مهارت در گفتن و نوشتن است. اینکه کسی عالم باشد لزوما به این دلیل نیست که می تواند خوب آموزش دهد؛ چرا که هر عالم خوبی در صورتی که مهارت سخنرانی، گفتن و نوشتن را خوب نیاموخته باشد، معلم، نویسنده و سخنران خوبی نیست. همچنین حتی ممکن است کسی «سخنِ خوب بگوید» اما «خوب، سخن نگوید» یعنی علم لازم برای سخن گفتن را داشته باشد اما مهارت لازم برای سخنرانی را نداشته باشد.
2. کش دادن کلام، هنر نیست؛ در به کار بردن کلمات خسیس باشید!
این نکته در نگارش بسیار اهمیت دارد چرا که بسیاری از افراد تصور می کنند که درازه گویی و زیاد نویسی مساوی با علم بسیار است و اگر آسان، قابل فهم و روان بنویسند ممکن است به بی سوادی متهم شوند. برای مثال می شود به جای «مورد استفاده قرار دادن»، «استفاده کردن» را به کار ببریم. یا به جای «به رشته تحریر در آوردن» از «نوشتن» استفاده کنیم.
3. استفاده از جملات بیشتر اما کوتاه و مستقل
یکی دیگر از اصل های بهتر نوشتن، استفاده بیشتر از جملات کوتاه و مستقل به جای استفاده از جملات طولانی اما کم است. در هنگام ویرایش متن، جملات بلند را به چند جمله کوتاه تبدیل کنیم تا خواندن آن توسط مخاطب آسان تر شود.
4. ویرایش هیچ گاه حرف آخر ندارد
نکته مهم دیگر در ویراستاری این است که ویرایش یک متن هیچ گاه تمام نمی شود. به عبارت دیگر، یک متن همیشه جای ویرایش و بهتر شدن دارد.
5. ویرایش یک کار عملی است
برای تبدیل شدن به یک ویراستار خوب، صرفا خواندن کمکی نمی کند بلکه ویرایش کردن متن ها و انجام کار ویراستاری به مرور یک ویراستار خوب را می سازند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.