کسانی که در محیط های سمی کار می کنند، تا قبل از اینکه از آن محیط خارج شوند (اگر محیط دیگری را تجربه نکرده باشند)، تصور می کنند همه محیط های کاری همینطور است و اصلا کار کردن با اینگونه چالش ها همراه است!

به کسانی که در سرزمین های آزاد متولد می شوند آزادی رایگان داده می شود، درحالی که دیگران باید برای آزادی جانشان را به خطر بیندازند. در کشوری آزاد ممکن است معنی کلمه آزادی خیلی معمولی و پوچ باشد…

جمله بالا را در یکی از کتاب های پیرامون کره شمالی خواندم. فکر می کنم کسانی که در یک محیط کار سالم کار می کنند، احتمالا متوجه خیلی از نعمت هایی که دارند نیستند؛ چون کار کردن در محیط سمی را تجربه نکردند.

گاهی اوقات انسان هایی چاره ای جز کار کردن در محیط های سمی ندارند یا شاید نمی دانند که این محیط ها تا چه حد می تواند روح و جسم آنها را نابود کند.

به واقع، ترک محیط شغلی سمی حتی اگر منجر به رفتن به شغل دیگری با محیط بهتر اما حقوق کمتر باشد نه تنها شکست نیست که ناشی از احترام و عشق به خود است.

من و 15 نفر دیگر از همکارانم در سه سال اخیر از یک محیط کاری به شدت سمی خارج شدیم و هر کدام سرنوشت متفاوتی پیدا کردیم، تعدادی در سازمان های دولتی دیگر استخدام شدیم و بعضی در شرکت های خصوصی و برخی هم آزادکاری. فارغ از شرایط مالی، حالا که گاهی با هم صحبت می کنیم، همه مان از اینکه دیگر در محیط پر از تنش، بی قانون و استرس زای قبلی نیستیم خوشحالیم.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *